Heilige Gemma zo dicht bij Jezus.
Zie ons voor Uw beelt’nis staan.
Heilige Gemma zo dicht bij Jezus,
hoor ons, hoor ons aan.
Uit ons zelf zij we zwak,
eenzaam een voor een,
maar met U zijn we nooit meer alleen.
Heilige Gemma zo dicht bij Jezus,
hoor ons, hoor ons aan.

Toon Hermans en Gemma Galgani

De  meest bekende Sittardenaar, Toon Hermans, overleed op Paaszaterdag 22 april 2000. Eveneens op een Paaszaterdag, nl. 11 april 1903, stierf in Lucca (Toscane) -25 jaar oud- de door Toon trouw vereerde Heilige Gemma Galgani. Op het bidprentje van Toon, dat werd uitgereikt tijdens de uitvaartdienst in de Gemmakapel aan de Leijenbroekerweg te Sittard, lieten zijn kinderen de beeltenis van de Heilige Gemma afdrukken om hiermee de verbondenheid van Toon en zijn familie met deze gestigmatiseerde jonge vrouw aan te geven.
De affiniteit van Toon met de Heilige Gemma is ontstaan toen hij -naar eigen zeggen- rond 15 jaar was. Vaak heeft hij aan zijn omgeving het verhaal verteld van zijn  wonderbaarlijke genezing van een ernstige ziekte. De zuster van het Groene Kruis had hem al opgegeven en thuis dacht men dat hij zijn levenlang bedlegerig zou blijven. Hij vertelt er zelf van in zijn Levensboek: “Toen (penicilline niet hielp) heeft mijn moeder een noveen gehouden. Negen dagen aan een stuk, zoals dat gebruikelijk is bij een noveen, ging ze in de vroege morgen door weer en wind naar de Kollenberg, naar de Gemmakapel, om voor mij te bidden. Toen ze de negende dag terugkwam van haar pelgrimstocht, hoorde ik haar voetstappen naderen. Ik ben toen opgestaan uit m’n bed, de trap afgegaan en ik deed haar zelf open. Ze wist niet wat ze zag. Ik kon ook niet verklaren wat er met mij gebeurd was, maar ik voelde mij die ochtend stukken beter. Toen ik hersteld was, vertelde mijn moeder het tegen Funske (een bekend Sittardse arts) en die zij de onvergetelijke woorden: Als ze beter worden komt het door de Gemma, als ze dood gaan heeft de dokter gedaan.”
Toon heeft naar zijn zeggen hierna nooit meer last gehad van zijn onderste rib. Na zijn genezing is Toon zelf naar de kapel gegaan om Gemma persoonlijk te bedanken. “ Toen ik weer weg wilde gaan kwam een zuster naar mij toe, die me een prentje en een relikwie van de Heilige Gemma gaf, dat ik sindsdien altijd bij me gedragen heb.”
Zijn leven lang heeft Toon de Heilige Gemma vereerd. Bij al zijn optredens had hij altijd een medaille van de Heilige Gemma bij zich in de kleedkamer. Zijn secretaresse Mieke van Ewijk speldde deze iedere keer weer op zijn handdoek.
Als Toon in Sittard optrad, bezocht hij altijd de kapel van zijn geliefde Heilige Gemma. Hij bracht dan altijd bloemen mee. Toon zocht en vond mystiek, stilte, rust en troost bij de zusters. Voor hen schreef hij het bovenstaande gedicht/lied.